Την Πέμπτη, 14 Νοεμβρίου 2013, έγινε η ταφή στην ιερή γη του Νότιου Παγγαίου όρους και αρχαίας Πιερίας, νεότερου Δήμου Πιερέων με έδρα την γενέτειρα Μουσθένη Καβάλας, του πλήρους ημερών και σε ηλικία 98 ετών εκδημήσαντος Νικολάου Μάρτη, τέως Υπουργού και Νομικού, κυρίως όμως φλογερού Πατριώτη και Εθνικού Διαφωτιστή, Συγγραφέα σειράς βιβλίων και άρθρων για την μία και μόνη στον κόσμο Μακεδονία του Ελληνισμού, με τα οποία κατασυνέτριψε και κονιορτοποίησε τις γνωστές απάτες και πλαστογραφίες των διεθνών γυρολόγων και διατεταγμένων πλάνων, που έφθασαν μέχρι και του γελοιωδέστατου σημείου απόγνωσης και ντροπής να εκδώσουν στην Σουηδία βιβλίο εμεσμάτων και αθλιοτήτων με τίτλο «Αντι-Μάρτης»!

Κατά επιθυμία του εκλιπόντος και των συγγενών του προηγήθηκε στην Αθήνα νεκρώσιμη τελετή και μεταφέρθηκε η σωρός του στην γενέτειρά του Μουσθένη Καβάλας, όπου επαναλήφθηκε ολόκληρη η νεκρώσιμη και αρμόζουσα στον Μεγάλο Νεκρό ακολουθία στην τοπική εκκλησία και μέχρι το τοπικό νεκροταφείο της Μακεδονικής γης του Παγγαίου, όπου τάφηκε με όλες τις τιμές και πολύ σεμνά κατά τον    χαρακτήρα του ιδίου, της οικογένειάς του, των αγαπητών του προσώπων και συμπατριωτών του. Μεστούς επικήδειους λόγους για το έργο και την προσφορά του Μεγάλου Ανδρός, εκφώνησαν ο τοπικός Μητροπολίτης, ο τοπικός Δήμαρχος και ένας προσωπικός φίλος και ευφραδέστατος πολιτευόμενος της Καβάλας, που με την πραγματική λεκτική δεινότητά του, απέδωσε «τα του Μάρτη στον Μάρτη», με αποτέλεσμα να ραγίσουν καρδιές και να καταπλημμυρισθεί το εκκλησίασμα από λυγμούς και εθνικά δάκρυα ψυχικών και πνευματικών σκιρτημάτων.

Όχι, δεν ήταν οι πολλοί γνωστοί και επώνυμοι, εκεί και επί τόπου παρόντες, για να αποδώσουν τον ύστατο φόρο τιμής και στην τελευταία «κατοικία» του, της γης της Μουσθένης του Παγγαίου, που τον γέννησε και τον υποδέχθηκε οριστικά και αιώνια. Το πρόβλεψε και αυτό ο ίδιος και η οικογένειά του, ώστε να φύγει και να ταφεί σε στενό οικογενειακό και τοπικό περιβάλλον μεταξύ οικείων και αγαπητών προσώπων.

Έφυγε με απλότητα, διακριτικότητα και ειλικρίνεια, όπως έζησε όλη την πλήρη ημερών ζωή του.

Από τους ελάχιστους μη τοπικούς παρόντες εκεί ήταν τρεις εκπρόσωποι της Ένωσης Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος και του Ομίλου Επιχειρήσεων ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ. Διακρίναμε, μεταξύ άλλων, δύο στεφάνια τιμής, που έχουμε ιδιαίτερους λόγους να τα αναφέρουμε.

Τύχη αγαθή επιφύλαξε στην Ένωση Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος και προσωπικά στον ιδρυτή και Πρόεδρο αυτής Ασφαλιστή Μελά Γιαννιώτη να έχουν Δάσκαλο, Καθοδηγητή και Εμπνευστή των Αγώνων τους για τα Δίκαια της Μακεδονίας και από πολύ νωρίς, την φλόγα και το πάθος, τις γνώσεις και τα αδιάψευστα ιστορικά στοιχεία του Μεγάλου Μακεδόνα Νίκου Μάρτη, που ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια της συγγραφικής και εκδοτικής προσφοράς του αντιμετώπιζε δυσχέρειες, όχι μόνον οικονομικών χορηγιών, αλλά και διεκπεραιωτικών, διαδικαστικών και παρόμοιων, που ήταν αδύνατο να επωμισθεί ο ίδιος και η πολύ αγαπητή, χαριτωμένη και πάντα πρόθυμη βοηθός, εγγονή του.

Έτσι και για τους επιβαλλόμενους λόγους αυτούς η Ένωση Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος και ο Όμιλος ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ, στήριξαν και βοήθησαν με κάθε δυνατό τρόπο την ολοκλήρωση της εθνικής προσφοράς του εκλιπόντος Ανδρός, για την οποία τον λόγο τώρα έχει η Ιστορία και η Εθνική συνείδηση κάθε αγνού πατριώτη Έλληνα, που κάποιοι θέλουν και πιστεύουν ότι υποτάχθηκε και αυτή στα όποια Δάνεια, Μνημόνια και… χαράτσια!

Ένα από τα δύο προαναφερθέντα στεφάνια Τιμής στην Μουσθένη ήταν του σημερινού Αντιπροέδρου της Βουλής και γνωστού πολιτικού της Καβάλας Γιώργου Καλαντζή, το Ήθος και την Αξία ως Πολιτικού και Δημοσίου Ανδρός, αληθούς και ευγενούς Μακεδόνα, είχαμε την μεγάλη χαρά και τιμή να γνωρίσουμε στην πράξη  και από κοντά, όταν και σε ειδική τελετή προ ετών Απόδοσης οφειλόμενης Τιμής και Σεβασμού στο πρόσωπο και την προσφορά του Νίκου Μάρτη και υπό την ιδιότητά του τότε ως Υπουργού Μακεδονίας-Θράκης, τον παρακαλέσαμε να επιδώσει αυτός και εκ μέρους της Ένωσης Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος, την τιμητική πλακέτα στον κατά θεία σύμπτωση όχι μόνον προκάτοχό του στο ίδιο Υπουργείο αλλά και προκάτοχό του στο Βουλευτικό Αξίωμα του ίδιου Νομού και ίδιας πολιτικής παράταξης και συναγωνιστή του τοπικά, κοινωνικά, εθνικά, επαγγελματικά, Φίλο και Συμπατριώτη του.

Εμείς είδαμε και ζήσαμε τον πραγματικό συγκλονισμό εκείνης της στιγμής του Γιώργου Καλαντζή έναντι του Νίκου Μάρτη και εμείς διακρίναμε την Αξία και Σεμνότητα του Ανδρός αυτού, που ο εμπνευσμένος λόγος του τότε δεν συγκλόνισε μόνον όλους τους παρευρισκομένους στην τελετή και έμεινε έκτοτε βαθειά αποτυπωμένος σε όλους μας, αλλά πρώτα τους δύο Καβαλιώτες Δημόσιους Άνδρες, που εναγκαλίσθηκαν με βαθειά συγκίνηση και δάκρυα, αποτέλεσμα των οποίων ήταν να εκφωνήσει έναν από τους πλέον εμπνευσμένους λόγους του ο Νίκος Μάρτης, όρθιος, λεβεντόκορμος και αειθαλέστατος, πλέον της μίας ώρας! Ίσως αυτός ο λόγος του στην Θεσσαλονίκη και μόλις πριν από λίγα χρόνια (2006) να ήταν και το «κύκνειο» ελληνομακεδονικό «Άσμα» του!

Και σε αυτό είχε οπωσδήποτε συμμετοχή ο προηγηθείς λόγος του Γ. Καλαντζή, γεγονός που βεβαιώνει ότι ο τόπος της Μακεδονίας και η Καβάλα, ειδικά, γεννά και αναδεικνύει Μεγάλους στο Ήθος και στο πνεύμα Δημόσιους Άνδρες-πρότυπα! Και δεν είναι επιτρεπτό να παραλείψουμε από την αναφορά αυτή το όνομα του εκ Καβάλας Πολιτικού Ανδρός Γιώργου Παναγιωτόπουλου, που όπως λέγει και ομολογεί ο βετεράνος και έντιμος Ασφαλιστής Γιάννης Δρούλιας, με την μεγάλη του προσφορά στα κοινά και ειδικά τα επαγγελματικά των Διαμεσολαβητών, δέχθηκε και βγήκε από σύσκεψη για να υπογράψει όρθιος και «στο κάσωμα της πόρτας» την άδεια λειτουργίας της Μακεδονικής Ασφαλιστικής Εταιρίας ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ όταν ήταν Υπουργός Εμπορίου, το έτος 1978.

Το δεύτερο από τα προαναφερθέντα στεφάνια Τιμής ήταν του σημερινού Υπουργού Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου και δεν απέφυγαν οι τρεις παρόντες εκπρόσωποι τον συσχετισμό και την διασύνδεση με άλλο πολύ ενδεικτικό γεγονός των αντιλήψεων και σχέσεων «βορείων» και «νοτίων» Ελλήνων με «πρωταγωνιστές» στην Αθήνα των δύο προσώπων και πολιτικών Νίκου Μάρτη και Δημήτρη Αβραμόπουλου, παρουσία πολλών προσκεκλημένων και κυρίως Ασφαλιστών.

Το έτος 2001, ο Όμιλος Επιχειρήσεων ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ, με το Δεκαεξάκτινο Μακεδονικό Έμβλημά του, πραγματοποίησε τα επίσημα εγκαίνια εγκαταστάσεως και λειτουργίας στην ιδιόκτητη και πολυώροφη οικοδομή Γραφείων του, στην Λεωφόρο Συγγρού 175 της Αθήνας!
Όπως συνηθίζεται και επιβάλλεται στις περιπτώσεις αυτές, προσκλήθηκε ο Δήμαρχος Αθηναίων, που τότε ήταν εκλεγμένος ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, «να κόψει την κορδέλα» και ο οποίος όχι μόνον πρόθυμα αποδέχθηκε αλλά ειδικά και προς τούτο επιτάχυνε την επιστροφή του από Κωνσταντινούπολη, όπου έτυχε να βρεθεί.

Αφού έκοψε την κορδέλα και πήρε θέση στο μικρόφωνο για να απευθύνει χαιρετισμό, στραμμένος πλέον προς τους προσκεκλημένους, είδε μπροστά του παρούσα και ολοζώντανη σχεδόν όλη την επίσημη Θεσσαλονίκη και Βόρεια Ελλάδα, με «πρώτο και καλύτερο» τον γνωστό και παραδοσιακό φωτορεπόρτερ της Θεσσαλονίκης Γιάννη Κυριακίδη με την ιστορική σκάλα του και στο κέντρο μπροστά τον ευθυτενή Νίκο Μάρτη, που τον προσφώνησε ιδιαίτερα τιμητικά.

Στην καταφανή προσπάθειά του να «μακεδονολογήσει» και να εντυπωσιάσει, ανατρέχει σε «βάθος ιστορίας» και «στην εποχή της Μακεδονικής φρουράς στην Αρχαία Αθήνα», οπότε κινείται και ορθώνεται ακαριαία ο Νίκος Μάρτης και τον «καρφώνει» με το αετίσιο και αφοπλιστικό βλέμμα του, οπότε ο εκπληκτικός Διπλωμάτης Αβραμόπουλος αλλάζει «ρότα» και λέγει:

«Θέλω να πω κ. Υπουργέ» απολογούμενος στον ευθυτενή και αγέρωχο Μάρτη «ότι ο φίλος μου ο Γιαννιώτης με την ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ και τον Μακεδονικό Δεκαεξάκτινο Ήλιο που προβάλλει στην Αθήνα επιβεβαιώνει τους λόγους και σκοπούς υπάρξεως και προβολής του ίδιου ιερού εμβλήματος μέσα στα Γραφεία του Δήμου Αθηναίων», για να λάβει διάπλατο «εγκριτικό» χαμόγελο ικανοποίησης και να συνεχίσει στο «μοτίβο» αυτό, καταχειροκροτούμενος από το «ειδικό» τότε και εκεί ακροατήριο, όπου και μεταξύ άλλων ήταν παρών και απηύθυνε χαιρετισμό ο Δημήτρης Κοντομηνάς υπό την τότε ιδιότητά του ως Πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών των «νοτίων» και αλλοδαπών, με την οποία η Ένωση Ασφαλιστών των «βορείων» και ειδικά της ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ ήταν, επαγγελματικά και μέχρι εθνικά, κυριολεκτικά στα «μαχαίρια» και στα Δικαστήρια!

Αμέσως μετά τις ομιλίες, εκείνος ο ατίθασος και απρόβλεπτος φωτορεπόρτερ της Θεσσαλονίκης Γιάννης Κυριακίδης, που «κατέβαζε από το άλογο τον Βασιλιά για να τον φωτογραφήσει», όπως έλεγε ο ίδιος, πιάνει από το χέρι τον Κοντομηνά και τον οδηγεί σε μία κολώνα του κτιρίου κάτω από το Δεκαεξάκτινο έμβλημα της ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ και καλεί τον Μελά Γιαννιώτη  δίπλα του, υπό τα έκπληκτα βλέμματα όλων και τους φωτογραφίζει λέγων ότι «αποθανατίζει τους δύο μεγάλους Ασφαλιστές της νεότερης Ελλάδος»!

Στην δεύτερη φωτογραφία και όλως αιφνιδιαστικά, ο άφθαστος σε αυτά Κοντομηνάς, πιάνει και ανασηκώνει ψηλά το χέρι του Μελά Γιαννιώτη αναφωνών, «αυτός είναι ο Νικητής»!

Αυτά και άλλα πολλά σχετικά ήταν το αποτέλεσμα της όποιας και όπου καταλυτικής παρουσίας του Νίκου Μάρτη, που έχαιρε γενικού και απροσποίητου Σεβασμού και Εκτίμησης.

Αψευδείς μάρτυρες των παραπάνω είναι οι φωτογραφίες που ακολουθούν.

Όταν και μετά την απότιση οφειλόμενου φόρου τιμής στον Νεκρό Δάσκαλο και Καθοδηγητή του πλησίασε την οικογένεια και τους συγγενείς για να τους συλλυπηθεί ο Πρόεδρος της Ε.Α.Β.Ε και του Ομίλου Επιχειρήσεων ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ Μελάς Γιαννιώτης, ακολουθούμενος από τον γιό του και νέο Ηγέτη του Ομίλου Κώστα Γιαννιώτη και τον Διευθυντή Νίκο Φίστα, έκπληκτος και κατακεραυνωμένος άκουσε την φωνή-προσταγή: «Τώρα να συνεχίσετε εσείς»!!

Ομιλούσα ήταν η χαριτωμένη και πολύ αγαπητή εγγονή και βοηθός στα συγγραφικά, που επί σειρά ετών γνώριζε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις και ως εξ αυτών μπορούσε να εκφράσει την γνώμη και θέληση του Μεγάλου Ανδρός.

Την ύστατη στιγμή της ταφής και μεταξύ λυγμών και οδυρμών άλλο συγγενικό πρόσωπο ψιθύρισε  στο αυτί του Μελά Γιαννιώτη και του μετέφερε άλλο μήνυμα, βαρύτερο του πρώτου.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε το γεγονός της μεγάλης και ασυνήθους πλέον ευγένειας και καλοσύνης των κατοίκων που καλωσόριζαν τους προσκυνητές-επισκέπτες και τους προσκαλούσαν στα φιλόξενα σπίτια τους στην Μουσθένη. Εξ αυτών αποδεικνύεται και βεβαιώνεται ότι το χρυσαφένιο Παγγαίο γεννά και αναδεικνύει χρυσούς ανθρώπους, στο ήθος και χαρακτήρα τους.

Χρυσό είναι το έργο και η προσφορά, όπως και το Ήθος της ζωής του Νίκου Μάρτη σε όλες τις πτυχές και εκφάνσεις, με ένα ιδιαίτερο γνώρισμα αντοχής και δύναμής του, που ελάχιστοι γνώριζαν, σχετικά με την ακατάβλητη καρδιά του. Χρυσός και ο σπόρος που έσπειρε σε γόνιμα και καρπερά εδάφη. Το πνεύμα Μάρτη, δια των γραφών, υποθηκών και διδασκαλιών, ενεργειών και αποτελεσμάτων, θα μείνει Αιώνιο και Ανεξίτηλο για το Έθνος, την Πατρίδα και την Μάνα γη Μακεδονία του.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα της γενέθλιας γης που τον σκεπάζει υπερήφανη για το μεγάλο Τέκνο της.

Καλό ταξίδι στους Μάκαρες Αγαπητέ Δάσκαλε και Σεβαστέ Φίλε!

Σε ευχαριστούμε για όσα προσέφερες στον Τόπο και στην Πατρίδα!