Πρόσφατα διαμεσολαβητές μου πληροφορήθηκα όπως και σεις, διασταυρώνοντας και από έγκυρες πηγές, ότι  είναι ήδη έτοιμο σχέδιο νόμου του υπουργείου οικονομικών αυτοματοποίησης των διαδικασιών είσπραξης και ακύρωσης των ασφαλιστηρίων αυτοκινήτου σε συντομότατο χρόνο , με την σύμφωνη γνώμη της  ΔΕΙΑ και της ΕΑΑΕ, χωρίς να ζητηθεί η άποψη των διαμεσολαβούντων. Ο νέος νόμος  «συμπληρώνοντας» τον Ν400/70 και τις σχετικές τροποποιήσεις των Ν2496/97, Ν2251/94 (πώληση από απόσταση), καθώς και τα σχετικά προεδρικά διατάγματα και τις υπάρχουσες δικαστικές αποφάσεις, σχετικά με τις διαδικασίες εξόφλησης των ασφαλίστρων και τις προθεσμίες γραπτής κοινοποίησης και ακύρωσης των ανείσπρακτων ασφαλιστηρίων συμβολαίων αυτοκινήτων, πρόκειται να μεταφέρει εντέχνως τα πιστωτικά όρια  ένα ή και δύο μήνες νωρίτερα από τα ισχύοντα. Τα σημερινά περιθώρια είσπραξης που θέτουν οι περισσότερες ασφαλιστικές εταιρίες στους συνεργάτες τους είναι 60 έως 75 ημέρες από την έναρξη των εκάστοτε ανανεωτηρίων,  ενώ το ίδιο σχεδόν ισχύει και για την ολική  ακύρωση τους. Τα νέα περιθώρια θα μετρούν, όχι από την στιγμή της έναρξης του  ανανεωτηρίου που ίσχυε έως τώρα, αλλά από την στιγμή της λήξης του προηγούμενου, δημιουργώντας κατά την γνώμη μου νέους τριγμούς στην ήδη καθημαγμένη και αναξιόπιστη εν μέρει αγορά μας και νέους πονοκεφάλους στους ασφαλισμένους και τους διαμεσολαβητές.

Είναι γνωστό ότι αποτελεί πάγια επιθυμία των εποπτικών αρχών και των ασφαλιστικών εταιριών, ήδη  από το 2009 και την εποχή της ΕΠΕΙΑ και μετέπειτα, να εξευρεθούν τρόποι μείωσης των πιστωτικών ορίων και απόδοσης από τον διαμεσολαβητή ή τον ασφαλισμένο του ασφαλίστρου στην ασφαλιστική εταιρία, εντός 15  ημερών από την νέα έναρξη της ασφάλισης. Παράλληλος στόχος είναι να μειωθεί ο χρόνος ειδοποίησης και ακύρωσης της σύμβασης σε συντομότερο χρόνο, από αυτόν των 60 ημερών που ισχύει σήμερα και να μειωθούν στο ελάχιστο τα ανασφάλιστα αυτοκίνητα. Θεωρώ σαφώς ότι τέτοιες  πρωτοβουλίες δεν μπορούν να επιβληθούν απλώς με νόμο, αν δεν υποστηριχθούν ενεργά από το σύνολο της αγοράς και κυρίως της διαμεσολάβησης που κακώς εξάλλου δεν συμμετείχε και στις συζητήσεις. Η αγορά λειτουργεί με τις δικές της λογικές, χωρίς να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι κινδυνεύει ο νέος νόμος να ακυρωθεί  στην πράξη,  μετά από προσφυγή ασφαλισμένου ή κάποιου φορέα στην δικαιοσύνη, ώστε να αποφασιστεί εάν οι διαδικασίες αυτές αντίκεινται ή όχι στην σχετική, έως τώρα ήδη πολύπλοκη, ασφαλιστική μας νομοθεσία και το εμπορικό μας δίκαιο. Είναι γνωστό ότι  ο Ν400/70 ήδη  προβλέπει, ότι η απόδοση των ασφαλίστρων από τους διαμεσολαβητές πρέπει να γίνεται εντός 8 ημερών από τη είσπραξή τους, αλλά αφού η διάταξη αυτή δεν είναι αναγκαστικού δικαίου,  ακυρώθηκε στην πράξη από την ίδια την εμπορική δραστηριότητα της αγοράς που έβαλε τους δικούς της κανόνες, χαλαρώνοντας όμως τόσο που φθάσαμε στο άλλο άκρο, κυνηγώντας απατεώνες και κάθε λογής τυχάρπαστους δήθεν επιχειρηματίες ασφαλιστές.

Η αγορά μας που λειτουργούσε σχεδόν επί 40 χρόνια με το ίδιο σχεδόν ανεξέλεγκτο καθεστώς, έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς επώνυμους και ανώνυμους, να γίνουν πλούσιοι από τα χρήματα των ασφαλισμένων, που ασφαλώς δεν τους ανήκαν και να αποχωρήσουν στη συνέχεια  ή να συνεχίσουν να πλουτίζουν ακόμη και σήμερα , ατιμώρητοι μέσω παρένθετων προσώπων ή μέσω άλλης ιδιότητας.. Έτσι το υπουργείο οικονομικών και η ΕΑΕΕ, επικαλούμενοι την μνημονιακή πολιτική για τον «εξορθολογισμό των ασφαλιστικών στρεβλώσεων», δράττονται της ευκαιρίας να αλλάξουν την κατάσταση , τηρώντας την  λαϊκή ρήση «τώρα που βρήκαμε παπά (μνημόνιο) ας θάψουμε πέντε έξη». Όπως όμως και να έχει το μάρμαρο και πάλι θα κληθούν να το πληρώσουν  όλοι οι έντιμοι διαμεσολαβητές, που θα είναι υποχρεωμένοι να προσαρμοστούν  βίαια στις νέες προθεσμίες είσπραξης και ακύρωσης των ασφαλιστηρίων, προσαρμόζοντας και τους ήδη ταλαιπωρημένους και αγανακτισμένους από την μνημονιακά μέτρα πελάτες τους. Οι λόγοι λοιπόν είναι  προφανείς, αλλά και οι προφάσεις εν αμαρτίαις πολλές θα πρόσθετα.  Ένας πραγματικός λόγος είναι ότι με την τεχνητή μετάθεση της έγγραφης ειδοποίησης του ασφαλισμένου για την ανανέωση ή και ακύρωση του ήδη ισχύοντος  ασφαλιστηρίου,  στην συγκεκριμένη ημερομηνία και ένα μήνα πριν την ημερομηνιακή ανανέωση, επιτυγχάνεται η ταχύτερη κατά ένα μήνα είσπραξη των ασφαλίστρων. Έτσι μπορεί να επιτευχθεί η ποθούμενη ρευστότητα κυρίως κάποιων ασφαλιστικών εταιριών, που βλέπουν τα τελευταία πέντε χρόνια την παραγωγή και το πελατολόγιό τους να συρρικνώνονται. Ένας άλλος πραγματικός λόγος είναι ο ισχυρισμός κάποιων ασφαλιστών, ότι θα πιαστούν περισσότερα ανασφάλιστα αυτοκίνητα. Αυτό συμβαίνει διότι η συμβατική δίμηνη προθεσμία ακύρωσης που έχουν οι διαμεσολαβητές που διαθέτουν και εισπρακτική δίμηνη εξουσιοδότηση, χρησιμοποιείται κακώς – κάκιστα από ορισμένους για να μεταφερθεί το ασφαλιστήριο σε άλλη εταιρία, όπου μετά από ένα δίμηνο η σύμβαση ακυρώνεται για να πάει σε άλλη εταιρία για ένα δίμηνο και ούτω κάθε εξής.

Έτσι πελάτης παραμένει ουσιαστικά «ασφαλισμένος και ανασφάλιστος» ταυτόχρονα επί ένα τουλάχιστον εξάμηνο, χωρίς να καταβάλλει ούτε ένα ευρώ ασφάλιστρο εκμεταλλευόμενος απλώς τις προθεσμίες του νόμου σε συνεργασία πάντα με τον διαμεσολαβητή, που όλο και «κάτι κερδίζει» από αυτές τις πολύτιμες υπηρεσίες του.

Λέγεται μάλιστα ότι αυτή η τακτική εξυπηρετεί εκτός από ορισμένους ασφαλισμένους και διαμεσολαβούντες και κάποιες ασφαλιστικές εταιρίες που χρεώνουν τα πρωτασφαλιστήρια με 50 ή 100 ευρώ κι’ έτσι δεν καταγράφεται καμία παραγωγή στο μητρώο τους και αποφεύγουν τις εκ του νόμου υποχρεώσεις τους, «τσεπώνοντας» και κάποιες από αυτές και ένα καθαρό πενηντάρι ή κατοστάρι ανά ασφαλιστήριο Στην περίπτωση «υπαναχώρησης του ασφαλισμένου» εντός τριάντα περίπου ημερών που «αρνείται να παραλάβει» το συμβόλαιο, δεν εκδίδεται αναλογική ακύρωση, αλλά χρεώνεται έξοδο έκδοσης της σύμβασης κι’ όλοι είναι ευχαριστημένοι. Προφανώς δεν συμφωνώ με αυτές τις τακτικές που αγγίζουν τα όρια της απάτης, αλλά επίσης δεν συμφωνώ με την ολιστική προσέγγιση λύσης ενός προβλήματος που αγγίζει όλους τους υγιείς διαμεσολαβητές και την ρευστότητα τους, εν μέσω οικονομικής κρίσης που το μόνο φως που φαίνεται στην άκρη του τούνελ είναι ο προβολέας του τραίνου που έρχεται κατά  πάνω μας. Θα ξεκαθαρίσω για άλλη μία φορά ότι ζούμε σε μία ελεύθερη εμπορικά  αγορά που κινείται στις δικές της τροχιές, αλλά και διαμορφώνει τις δικές της εμπορικές συμβάσεις στα δίκτυα διανομής της. Ταυτόχρονα οι περισσότεροι  διαμεσολαβητές έχουν απαλλαγεί ήδη από τα βαρίδια των συναισθηματικών δεσμών τους,  με  ορισμένες ασφαλιστικές εταιρίες που ακολούθησαν τον δικό τους μοναχικό δρόμο, εξ αιτίας των πολλαπλών επιλογών τους πρόσκτησης πελατολογίου. Επειδή όμως έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε για να διαπιστώσουμε ποιες εταιρίες στηρίζονται πραγματικά στα παραδοσιακά τους δίκτυα και δεν το δηλώνουν απλώς ή τηρούν στάση αναμονής, για να ακολουθήσουν κάποιους παράλληλους ή παραπλήσιους δρόμους , καλό θα ήταν να τηρηθεί επιφυλακτική  στάση απ όλους μας, μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση.

Το τρίπτυχο που θα κυριαρχήσει στο μέλλον για αύξηση των μεριδίων αγοράς, θα  είναι η ουσιαστική και «ολοκληρωμένη  εξυπηρέτηση» της on line υποστήριξης των διαμεσολαβητών και των πελατών τους, όχι απλώς για την δημιουργία on line προσφορών και αιτήσεων ασφάλισης, αλλά και για καθημερινή και πλήρη λογιστική  πληροφόρηση. Θα κυριαρχήσει σαφώς το  κόστος ασφάλισης, η αξιοπιστία  και ο χρόνος καταβολής αποζημίωσης, ο  χρόνος απόδοσης ασφαλίστρων και το ποσοστό αμοιβής των διαμεσολαβητών, αλλά κυρίως η άμεση καταβολή της  προμήθειας τους ταυτόχρονα με την καταβολή του ασφαλίστρου,  ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις πάγιες υποχρεώσεις τους. Τίποτε όμως από όλα αυτά δεν ισχύει και καμία εταιρία στην ελληνική  αγορά έως τώρα, δεν κατόρθωσε να επιτύχει ένα πλήρες και ολοκληρωμένο σύστημα on line εξυπηρέτησης για τους συνεργάτες της. Το αστείο είναι μάλιστα, ότι τους τελευταίους μήνες κάποιες  εταιρίες,  που αν και διαθέτουν συστήματα μηχανογράφησης και διοικητικούς λογιστικούς  μηχανισμούς της προηγούμενης εικοσαετίας, αποφάσισαν  να  «πρωτοπορήσουν»  στην εφαρμογή νέων εισπρακτικών διαδικασιών ταχυπληρωμής και απ ευθείας πωλήσεων, ρισκάροντας να στείλουν τους παραδοσιακούς τους συνεργάτες στον ανταγωνισμό και την παραγωγή τους στα τάρταρα.

*O Γιώργος Νικολάκος είναι διευθύνων σύμβουλος της Fasmagroup.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Nextdeal τεύχος  294  που κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας.