Γράφει και σχολιάζει ο Μελάς Γιαννιώτης!

Νέο βιβλίο για την Μακεδονική Ελλάδα, όπως δεν γράφηκε και ούτε διδάχθηκε ποτέ με πλήθος αδιάψευστων στοιχείων και αποδείξεων.

Κυκλοφορεί από 1ης Ιουλίου 2021 με 472 πυκνογραφημένες σελίδες και πέντε βασικά κεφάλαια, στην όλως συμβολική τιμή των 10€. Αποστέλλεται με αντικαταβολή στην ίδια τιμή για να μη αποστερηθεί κανείς το δικαίωμα της Γνώσης και της Αλήθειας.

Τι είναι η γνώση και πως αποκτάται;

Η απόκτηση της Γνώσης, πάντα και σε όλες τις Εποχές, ήταν και είναι θέμα κόστους και κόπου. 

Ποιου και πόσου όμως; Έγραψα πολλές φορές και ξαναγράφω και εδώ ότι η Αλήθεια, που δεν συμφέρει στην κατεστημένη «τάξη πραγμάτων», είναι γραμμένη από τους αρχαιο-Μακεδόνες σε πολύτιμα «μενταγιόν», δηλαδή πολύτιμο αυγοειδούς  ή στρόγγυλου σχήματος κόσμημα, που το φορούσαν κρεμασμένο από τον λαιμό στο στήθος, όπως σήμερα φοράμε διάφορα σύμβολα και κοσμήματα, χωρίς διδαχή της Γνώσης.

Ένα πολύτιμο και καλά διασωσμένο αρχαιο-Μακεδονικό σύμβολο από σαρδόνυχα φυλάσσεται στο περίφημο Μουσείο «HERMITAGE» («Ερμείον») της Αγίας Πετρούπολης Ρωσίας και αναγράφει, μέσα σε διπλό κύκλο και σε άριστη αρχαιο-ελληνική γραφή την πολυπνευματική Διδαχή: «Χρη Χρήμα Ίβυξ»! 

Ερεύνησα σε βάθος την γραφή αυτή και κατανόησα την αδίδακτη και αποκρυβόμενη έννοιά της.

Και για την επιβεβαίωση οργάνωσα ειδικό εκπαιδευτικό ταξίδι Συνεργατών Ασφαλιστών εκεί και επιτόπου διδασκόμενοι. Έτσι αποκτήσαμε Γνώση και γίναμε Ίβυκες! 

Τι σημαίνει όμως η λέξη «Ίβυξ» και γιατί «Χρη Χρήμα», δηλαδή χρειάζεται χρήμα, όπως δίδασκε και συμβούλευε η πολύ Κεδνή, άρα μακεδνή Μακεδονική Σοφία και Γνώση; Και γιατί δεν διδάχθηκε ποτέ και από κανέναν πονηρό «κάτοχο της Γνώσης» στον μέσο Έλληνα και Ειδικά στον Έλληνα Μακεδόνα;

«Μα αν γραφούν και διδαχθούν αυτά», γράφω και αποδεικνύω με αδιάψευστα στοιχεία, ονόματα και μέχρι Διευθύνσεις αυτών, στο νέο βιβλίο μου, με τίτλο «Μακεδνή Μακεδονία» και υπότιτλο «από την άγραφη Ιστορία μέχρι την αδίδακτη Παιδεία», οι γράφοντες και διδάσκοντες κατ’ εντολήν και προσδοκία καρέκλας και τυχερών, «θα μείνουν ανεπάγγελτοι, μέχρι και ανύπαρκτοι». 

Ιδού λοιπόν η αποκρυβόμενη Αλήθεια για την απόκτηση τής Γνώσης. 

Στην σελίδα 456 του μεγάλων διαστάσεων δίτομου βιβλίου μου με τίτλο «Αλειφούσης της Πόλεως» (αρχαιο-Μακεδονικής Πόλεως Σισανουπόλεως στην σημερινή Δυτική Μακεδονία μεταξύ Κοζάνης και Καστοριάς) καταχωρώ σειρά φωτογραφιών αρχαιομακεδονικών πολύτιμων «Μενταγιόν» με αναγραφή επ’ αυτών ευχών και συμβουλών σε Ελληνο-Μακεδονική μόνον Γλώσσα, μεταξύ των οποίων κυρίαρχη θέση κατέχει αυτό της Διδαχής «Χρη Χρήμα Ίβυξ».

Στις επόμενες σελίδες του ίδιου βιβλίου, που εκδόθηκε στην Θεσσαλονίκη και κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του έτους 2007, παραθέτω τις ερμηνείες και επεξηγήσεις του περιεχομένου των Ελληνο-Μακεδονικών διδαχών και ευχών, με ιδιαίτερη αναφορά και επεξήγηση για το ποιος ήταν -και είναι- ο «Ίβυξ» και τι «χρήμα χρειάζεται» για την απόκτηση της Γνώσης από τον κάθε Έλληνα, γνώστη της νοητικής και πολυπνευματικής Γλώσσας του και όχι από τον κάθε άπνευστο τής άνοης και μιμητικής δικής του. 

Από το αρχαίο Ορφικό ρήμα, «Ιβύω», που σημαίνει βοώ και κράζω (έννοια που φοβούνται όλοι οι πονηροί και ένοχοι για να μη γίνουν... «βούκινο» !), παράγονται πολλά σχετικά συνώνυμα, όπως είναι το «Ιβύκινον», αρχαίο μουσικό όργανο, που το αντέγραψαν βαρβαροειδώς λατινογενείς γλώσσες και εμείς βαρβαροειδέστερα και χωρίς Γνώση αντιγράψαμε την κλεψο-αντιγραφή και γίναμε διεθνώς... «βούκινο»!

Και έτσι, αγαπητά μου Ελληνόπουλα, -ιδίως τα μεγάλα-, χάσαμε τον Ιβυκτήρα μας, που ήταν ο προπορευόμενος πολεμικού άσματος προς εμψύχωση των επιτιθέμενων και κατατρομοκράτηση των εχθρών μας.

Κότες και έλαφοι γίναμε που κατατρομοκρατούμαστε από ξένους Ιβυκτήρες-φωνακλάδες και υπογράφουμε συμφωνίες εκχωρήσεων οτιδήποτε τού Ελληνικού απέμεινε, εκτός της καρέκλας και των τυχερών μας. 

Χάσαμε όμως και κάθε άλλον επί παντός εθνικού και ιδίως οικονομικού και αναπτυξιακού Ιβώντα, μαζί με εκείνην την άγνωστη πλέον Ιβύκη τού Ήθους και της Αρετής! Βούκινο την κάναμε και αυτή, μαζί με την Γλαύκα, σύμβολο της Μαθήσεως και της Γνώσεως. 

Αυτήν την Γλαύκα (κουκουβάγια), που ως Μαθητές των κάποτε Γυμνασίων φέραμε υπερήφανα στα μαθητικά πηλίκιά μας, οι αρχαίοι Μακεδόνες την απεικόνιζαν με μορφή Ίβυκα, που ήταν «κρακτικό πουλί», κατά τον λεξικογράφο Ησύχιο και εξέφραζε την Σοφία και την Γνώση.

Με την μορφή του μυθικού πουλιού Ίβυκας εμφάνιζαν οι αρχαίοι Μακεδόνες τον θεωρούμενο ως πατέρα της Σοφίας και της Γνώσεως Ερμή Τρισμέγιστο, που στους αρχαίους Αιγυπτίους έφερε την ονομασία Θώτ ή Τώτ, με σώμα ανθρώπου και κεφαλή πτηνού, επειδή έτρωγε τα αυγά των φοβερών και απειλητικών για τον άνθρωπο κροκόδειλων, υπό συνεχή διαμάχη του «καλού» που εκπροσωπούσε το πτηνό κατά του «κακού» ερπετού.

Συνεχής και αιώνια Μάχη της Γνώσης κατά της Άγνοιας, είναι το αρχαίο Μακεδονικό Δίδαγμα «Χρη Χρήμα Ίβυξ», που για να κατανοηθεί και να υλοποιηθεί απαιτεί πρώτιστα να  υπάρχει, παντού και πάντοτε, εκείνη η Αρχή της Γνώσης, που είναι η Γνώση της Άγνοιας! Αποδεικτικό παράδειγμα αυτών είναι ότι στην Ερμούπολη της Σύρου λατρεύονταν ο Ερμής Τρισμέγιστος, αλλά κανένας δεν θέλει να έχει Γνώση τής Άγνοιάς του! 

Αυτά απαιτούν και χρήμα και κόπο και συνεχή προσπάθεια!

Τα αναφέρω αναλυτικά και με άγνωστα στοιχεία και αποδείξεις στο νέο βιβλίο μου για την «Μακεδνή Μακεδονία», όσο μπόρεσα «κομψά», για να αποφύγω τον ορθότερο τίτλο με ίδιο περιεχόμενο ως «Καταλεηλατημένη Μακεδονία», πρώτα από την ίδια την «Ελλάδα». Εσείς θα κρίνετε και θα αλαλάξετε ως «Ίβυκες» ή με προσποιητά «παιδικά κλάματα» ως... «Κροκόδειλοι»!