Κατά καιρούς πολλοί δεν ήθελαν τη διαφήμιση γι’ αυτούς ή τις δουλειές τους, και μερικοί τη διαφήμιση τη θεωρούσαν αναξιοπρεπές επάγγελμα ή και σπατάλη χρημάτων. Ο επικεφαλής της διαφημιστικής εταιρίας στο Παρίσι που βοήθησε τον Francois Mitterrand να γίνει Πρόεδρος της Γαλλίας είχε για τίτλο της αυτοβιογραφίας του: «Μην πείτε στη μαμά μου ότι δουλεύω σε διαφημιστική εταιρία – νομίζει ότι παίζω πιάνο σε μπορντέλο…» Όμως η διαφήμιση είναι εκείνη που έχει τον τρόπο να γνωρίζουν οι άνθρωποι ιδέες και προϊόντα και οι επιχειρήσεις να πουλάνε νέα προϊόντα. Οι διαφημίσεις «σώζουν» προϊόντα και βιομηχανίες και υποδεικνύουν συχνά τι να κάνουν οι κυβερνήσεις και ανθρωπιστικές οργανώσεις και τι χρειάζονται οι νοικοκυρές ή οι μεγάλοι ηγέτες. Πολλές φορές διαφημίσεις στην τηλεόραση έχουν μεγαλύτερη τηλεθέαση από τις ειδήσεις ή σε έντυπα διαβάζονται περισσότερο από τα φιλοσοφικά άρθρα… Κράτη διαφημίζουν την ύπαρξη και πολιτική τους αλλά και… ένα μάτσο ψέματα. Κάποιες φορές οι διαφημίσεις «χειραγωγούν» αλλά η μοίρα τους είναι σαν τα τυπογραφεία που τυπώνουν πορνό και αηδίες αλλά και την Αγία Γραφή…

Πολλές είναι οι «προπαγάνδες» από εταιρίες και πολιτικούς μέσω διαφήμισης αλλά και τα «ιερότερα» από τα «σαλόνια» της πέρασαν και οι λόγοι φιλοσόφων, ιερέων, πατριαρχών και Πάπα από τα γραφεία διαφημιστικών προωθήθηκαν! Και η ψήφος του λαού από ανέντιμες διαφημίσεις νοθεύτηκε. Όμως η διαφήμιση τους «αποκάλυψε» όπως και δε μπορεί να «πουλά» κακά προϊόντα. Οι καταναλωτές κρίνουν και κλείνουν εργοστάσια… Χιλιάδες τα παραδείγματα, και ότι και να λένε οι μεν ή οι δε, οι πρωταγωνιστές πληρώνουν πολλά για τη διαφήμιση σε τοπικό ή πολυεθνικό επίπεδο, σε καπιταλιστικά, κομμουνιστικά, σοσιαλιστικά κράτη, στις πέντε ηπείρους.

Είπε κάποιος ότι «ο μπακαλιάρος γεννάει δέκα χιλιάδες αυγά και η κότα ένα. Ο μπακαλιάρος δεν «κακαρίζει» να μας πει τι έκανε ενώ η κότα η ασήμαντη κακαρίζει- διαφημίζει τη γέννα της και την εγκωμιάζουμε. Αυτό και μόνο για να καταλάβετε ότι συμφέρει η διαφήμιση».

Γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει κι άλλος τρόπος –σήμερα- να κοινοποιήσεις ένα σημαντικό μήνυμα όπως αυτό που γράφει σε επιστολή του προς ασφαλιστικό διαμεσολαβητή ένας πελάτης του.

Το www.nextdeal.gr αξιοποιεί την επιστολή για να αναδείξει την αξία της αποζημίωσης και να διαφωνήσει με «επιπόλαια» νομίζουμε άποψη στελέχους ασφαλιστικής εταιρίας που δημοσιεύθηκε πρόσφατα και υποστηρίζει ότι «ο μέσος φάκελος δεν ξεπερνά τα 2.500 ευρώ» και «γιατί λοιπόν πελάτες και συνεργάτες μαζί να ζητούν όριο κάλυψης 500.000 ευρώ;». «… ο κόσμος είναι φοβισμένος και ανενημέρωτος και μέσα σ’ αυτούς βάζω και τους διαμεσολαβητές…». «Δεν γίνεται να αποκαταστήσεις 100% τη ζημιά που έπαθες. Δεν έχει αυτή τη λογική και ποτέ δεν είχε η ασφάλιση αυτή τη λογική». «…την ασφάλιση δεν την χρειάζεται ο πλούσιος… Ο πλούσιος και να καεί το σπίτι του θα σου πει εντάξει δεν τρέχει τίποτα, θα αγοράσω το διπλανό. Ο φτωχός όμως αν καεί το διαμερισματάκι του μετά θα είναι άστεγος. Τόσο εμείς (ασφαλιστικές εταιρίες) όσο και ο φορέας η Ένωση αποτύχαμε παταγωδώς να περάσουμε αυτή την αλήθεια στον κόσμο…»

Είναι απόψεις, ίσως, που κάτι άλλο ήθελαν να πουν αλλά η ασφάλιση είναι για πλούσιους και φτωχούς και η ζημιά κάνει φτωχούς όλους… και κυρίως τους πλούσιους που θα μείνουν φτωχοί χωρίς ασφάλιση. Είναι σκληρή η πραγματικότητα και ο άνθρωπος «πονάει» πολύ με την «κακιά ώρα» όταν έρθει ως αρρώστια ή ατύχημα ή καταστροφή περιουσίας. Ευτυχώς και… διαφημίζουν οι παθόντες καθημερινά αυτή την αλήθεια και το nextdeal.gr οφείλει να συγχαρεί όλους όσους προσπαθούν να μειώσουν ή να εξαφανίσουν «απώλειες» και όσες γίνεται.

Απλόχερα σε όλους (και στο αγαπητό στέλεχος) που καθημερινά προσπαθούν για ένα καλύτερο κόσμο κοινοποιούμε τις ευχαριστίες ενός συνανθρώπου μας για το έργο των ασφαλιστών δημοσιεύοντας την επιστολή (παρόμοιες υπάρχουν σε όλες τις εταιρίες), κι ας πουν μερικοί ότι είναι διαφήμιση (το nextdeal.gr ευχαρίστως θα δημοσιεύσει ότι του αποσταλεί).

Δροσιά, 10 Φεβρουαρίου 2016

Υπ’ όψιν κυρίου Παναγιώτη Παλαιογεώργου

Αγαπητέ Παναγιώτη,

Αισθάνθηκα την ανάγκη να επικοινωνήσω γραπτώς –αν και καθυστερημένα- μαζί σου επειδή θα επιθυμούσα να μεταφέρεις στην εταιρεία σου, την Interamerican, τις θερμές και ειλικρινείς ευχαριστίες μου για τη συμπαράσταση, συνεχή, αμέριστη και ενεργή, την οποία επέδειξε προς εμένα, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της συζύγου μου Χ. Τ. από τον Ιούνιο μέχρι τον Νοέμβριο του 2015 στο νοσηλευτήριο Υγεία. Η συνεργασία μας, εκτός από άρτια, χαρακτηρίστηκε από ευαισθησία, διανθίστηκε από ενδιαφέρον ανθρώπινο και συγκινητικό, και, βεβαίως, απέδειξε, με τον πλέον αναμφίλεκτο τρόπο, τον επαγγελματισμό που σε χαρακτηρίζει.

Περιττό, νομίζω, να τονίσω ότι τηρήθηκαν πιστά και με ακρίβεια οι όροι του ασφαλιστικού συμβολαίου, όλα όσα εξ αρχής είχαν συνομολογηθεί και συνυπογραφεί.

Οι ιδιαίτερες συνθήκες νοσηλείας οι οποίες, λόγω της κωματώδους κατάστασης της συζύγου μου, απαιτήθηκαν, και, κυρίως, το υψηλό κόστος, ώστε να αξιοποιηθούν κατά τον εντελέστερο δυνατόν τρόπο, επιβεβαιώνουν τη σημασία της ιδιωτικής ασφάλισης και το ρόλο της ως κοινωνικού αρωγού, σε δύσκολες καταστάσεις, όταν, λόγου χάριν, το διακύβευμα είναι η ίδια η ζωή. Για την ιστορία αναφέρω ότι το ποσό κάλυψης για τη σύζυγό μου, όπως ενημερώθηκα από το λογιστήριο του νοσοκομείου, υπερέβη τις 500.000 ευρώ, πιθανόν και τις 530.000 ευρώ, για διάστημα περίπου έξι μηνών.

Αλλά και γενικότερα, δεδομένων και των συνθηκών στη χώρα, η ιδιωτική ασφάλεια –και όχι μόνο και αποκλειστικά υγείας- κρίνεται απαραίτητη και αναγκαία, όπως, εξάλλου, από μικρή ηλικία πίστεψε ο εδώ υπογραφόμενος και η οικογένειά του.

Ο θάνατος της συζύγου μου, απώλεια, εννοείται βαρύτατη, μου επιτρέπει να απευθύνομαι σε εσένα με συγκίνηση, για την οποία ζητώ την κατανόησή σου, αλλά μου επιβάλλει να σε ευχαριστήσω για την, επίτρεψέ μου, αγαπητική στάση και συμπεριφορά.

Είμαι απολύτως σίγουρος ότι και το δικό μου συμβόλαιο ζωής, αν χρειαστεί, θα τηρηθεί κατά γράμμα. Η σχέση εμπιστοσύνης που όλα αυτά τα χρόνια έχει καλλιεργηθεί στην πράξη ανάμεσά μας έχει περαιτέρω ενισχυθεί, ένα κέρδος για μένα, δεδομένων των τραγικών γεγονότων, του θανάτου της συζύγου μου και έναν μήνα αργότερα και της μητέρας μου.

Επίτρεψέ μου να σημειώσω ότι στο πρόσωπό σου δεν βρίσκω απλώς έναν φίλο, αλλά έναν άνθρωπο δικό μου, στον οποίο να προσφύγω μπορώ.

«Οίστρος της ζωής, ο φόβος του θανάτου», σημείωνε ο Ανδρέας Εμπειρίκος. Η συνεργασία μας τον επιβεβαιώνει, με τον πλέον αναμφίλεκτο τρόπο, και, έτσι, σε ευχαριστώ για όλα.

Παρακαλώντας σε, εκ νέου, να μεταφέρεις τις θερμές ευχαριστίες μου και την εκτίμησή μου στην εταιρεία σου, σε χαιρετώ.

Με εκτίμηση,
Ηλίας Α. Καφάογλου