Την άποψή του επί του θέματος του www.nextdeal.gr "Υπ. Μεταφορών και ΕΑΕΕ: Στον αέρα η νομοθεσία"   καταθέτει ο Εμπειρογνώμων Ασφαλίσεων κ. Γιώργος Κουτίνας με το ακόλουθο σχόλιο του όπου αναφέρεται ότι:

Είναι αναμφισβήτητα ενδιαφέρουσα η αναφορά του www.nextdeal.gr στο άρθρο 13 του ν.3887/2010 που απελευθερώνει τις οδικές μεταφορές και είναι εύστοχες οι παρατηρήσεις των καταξιωμένων επαγγελματιών κ Νότη Βαγιακάκου, Προέδρου της Επιτροπής Μεταφορών και Σκαφών της ΕΑΕΕ  και κ. Γιάννη Σιαμά, Προέδρου της Πανελληνίας Ένωσης Επιχειρήσεων Διαμεταφοράς - ΠΕΕΔ. Συμφωνώ με το όλο θετικό πνεύμα γύρω από τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Ωστόσο, κρίνω σκόπιμο να διαφωνήσω κάθετα με το γενικό χαρακτηρισμό "ασαφές με πολλά κενά", τουλάχιστον σε σχέση με το θέμα που μας ενδιαφέρει την ασφαλιστική αγορά, τους επαγγελματίες που εμπλέκονται στο χώρο των μεταφορών αλλά και ευρύτερα τους Καταναλωτές και Επιχειρήσεις που κάνουν χρήση των συγκεκριμένων υπηρεσιών.

Κύριοι, ένας γενικός νόμος, όπως αυτός "για την απελευθέρωση των μεταφορών", πέρα από τις γενικές αρχές που πρέπει να εκφράζει, δεν μπορεί και μπαίνει σε λεπτομέρειες για ένα θεσμικό αντικείμενο όπως είναι η "ασφάλιση κινδύνων και ευθυνών στον κλάδο των μεταφορών"! Κλάδος, που είναι τόσο ξεκάθαρος στην πράξη. Που αποτελεί ίσως την πεμπτουσία της ιδιωτικής ασφάλισης και διέπεται από τυποποιημένους και διεθνώς καταξιωμένους κανόνες εφαρμογής.

Το συγκεκριμένο άρθρο 13 του νόμου 3887/2010 περί απελευθέρωσης οδικών μεταφορών, προβλέπει πως η εξασφάλιση του "Φορτωτή" (Ιδιώτη ή Επιχείρησης κατόχου του εμπορεύματος) μπορεί να είναι, είτε από την καθαρή περιουσία της μεταφορικής επιχείρησης, είτε με «πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των αντίστοιχων κινδύνων». Τίποτα παραπάνω δεν χρειάζεται! Η διάταξη αυτή αρκεί από μόνη της. Από κει και πέρα ισχύει ο Νόμος της Αγοράς και μάλιστα της ευρύτερης (διεθνοποιημένης) αγοράς στην οποία μοιραία εντάσσεται τόσο ο Κλάδος των Μεταφορών όσο και αυτός των Ασφαλίσεων.

Στο δημοσίευμα του www.nextdeal.gr, αναφέρεται πως δεν προκύπτει η υποχρεωτικότητα της Ασφάλισης στις Μεταφορές. Ας είμαστε ρεαλιστές. Και βέβαια προκύπτει εύλογα η "υποχρεωτικότητα της ασφάλισης" και είναι αυτό που υπαγορεύεται από την κοινή πρακτική - επιχειρηματική λογική της Αγοράς. Τι θα έπρεπε δηλαδή να λέει ο Νόμος πως "υποχρεούται ο ... τάδε, να ασφαλίζει έτσι και αλλοιώς το τάδε και με τις ακόλουθες προϋποθέσεις και ακόλουθες ελάχιστες εξαιρέσεις...;".  Ναι, αλλά αν ρητά αναφέρεται κάτι τέτοιο, θα πρέπει να λέει και ένα σωρό άλλες λεπτομέρειες που όλο και κάτι θα λείπει. Επιπλέον, θα πρέπει να λέει και ποιός θα είναι ο μηχανισμός "εφαρμογής" της εκ του νόμου υποχρέωσης καθώς και ποιές θα είναι οι συνέπειες για όσους δεν θα εφαρμόζουν το νόμο.

Όλοι γνωρίζουμε πως στην πράξη το όλο Σύστημα πάσχει σοβαρά και πως "στην Ελλάδα οι νόμοι υπάρχουν για να καταστρατηγούνται"! Κατά συνέπεια, μάλλον δεν μας τιμά το να επιμένουμε σε παρωχημένες πρακτικές που δεν εξυπηρετούν το δίκαιο και την πρόοδο ...

Το ζητούμενο είναι η διασφάλιση του Καταναλωτή, της εύρυθμης λειτοπυργίας της αγοράς και του ευρύτερου ανταγωνισμού. Το νέο θεσμικό μέτρο προβλέπει διασφάλιση από την ευθύνη του Μεταφορέα με "καθαρή (λέει πολλά η λέξη αυτή) περιουσία" ή με "πλήρη (λέει επίσης πολλά η λέξη αυτή) ασφαλιστική κάλυψη". Ας δώσει η ίδια η αγορά το νόημα στις λέξεις "κλειδιά" που σοφάμνημονεύει ο Νομοθέτης.

Αν υπάρχουν σήμερα Μεταφορείς - Διαμεταφορείς οι οποίοι βασιζόμενοι σε τραπεζικές καταθέσεις τους, σε επιταγές που μπορούν να εκδίδουν ή σε τυχόν άμεσα ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία (μετοχές, κλπ), μπορούν να εγγυώνται και αντίστοιχα να πείθουν στους Πελάτες τους για εγγύηση επαρκούς αποζημίωσής τους όταν ζημιώνονται από υπαιτιότητά τους, τότε ο Νόμος είναι απόλυτα σαφής. Η Αγορά εφαρμόζει την ανάλογη λύση που την εξυπηρετεί καλύτερα. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τους δικούς της κανόνες, που ενίοτε μπορεί να είναι αμείλικτοι, τιμωρεί - βγάζει εκτός τους παραβάτες.

Αντίστοιχα, όταν οι Μεταφορείς - Διαμεταφορείς και οι Επιχειρήσεις ή Καταναλωτές που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες τους, βρίσκουν πως μια άρτια και αξιόπιστη ασφαλιστική κάλυψη, που σε αντικειμενικά κρινόμενη κοστίζει ελάχιστα σε σχέση με τις αξίες που εγγυάται, καλύπτει τη συγκεκριμένη ανάγκη (όπως γίνεται σε όλο τον πολιτισμένο - αναπτυγμένο κόσμο), τότε και πάλι ο Νόμος είναι σαφής και η Αγορά ικανοποιημένη.

Τη στιγμή που η Πολιτεία έδωσε το στίγμα περνώντας με εύστοχο λιτό τρόπο το σχετικό μήνυμα, ο ρόλος της "Επιτροπής Μεταφορών και Σκαφών της ΕΑΕΕ" δεν πρέπει να είναι στο να προγραμματίζει και να κάνει επαφές με το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών και με τα συναρμόδια Υπουργεία προκειμένου να τους διδάξει πως πρέπει δια νόμου, να γίνονται ορθολογικά οι ασφαλίσεις μεταφορών στη χώρα μας.

Το νομοσχέδιο για την απελευθέρωση των μεταφορών ανοίγει σημαντικό κεφάλαιο με ενδιαφέρουσα επιχειρηματική ύλη για τον κλάδο των ασφαλίσεων, που η ασφαλιστική αγορά θα πρέπει να αξιοποιήσει.

Ας μου επιτραπεί η καλοπροαίρετη παρατήρηση: Ο ρόλος της Επιτροπής θα πρέπει να είναι η επί του θέματος ενημέρωση της αγοράς και η καθιέρωση κανόνων δεοντολογίας. Η ενέργειά της ίσως θα ήταν καλύτερα να αναλίσκεται σε καθιέρωση προτύπων κανόνων και στην ενημέρωση των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών στα ήδη υπάρχοντα διεθνή ασφαλιστικά πρότυπα που διέπουν το συγκεκριμένο κλάδο.

Από την πλευρά τους οι επίσης άμεσα ενδιαφερόμενοι Μεταφορείς - Διαμεταφορείς, Ενώσεις ή Ομοσπονδίες Μεταφορέων - Διαμεταφορέων κλπ, θα πρέπει να κατανοήσουν πως η Ασφάλιση της όποιας αστικής ευθύνης τους, είναι καθόλα αξιόπιστο επιχειρηματικό "εργαλείο". Χωρίς να κοστίζει ακριβά τους κατοχυρώνει από έγνοιες και προβλήματα που θα μπορούσαν να τους ζημιώσουν σημαντικά. Θα πρέπει να αναζητούν αξιόπιστους Ασφαλιστικούς Συμβούλους απαιτώντας άρτιες ασφαλιστικές καλύψεις με σωστά ασφαλιστήρια και όχι ασφαλιστήρια - "χαρτιά" απλά με φτηνότερα ασφάλιστρα.  Κάτι που ζητείται και εφαρμόζεται συστηματικά, αναγκαστικά θα είναι σε λογικό κόστος (κανόνας της αγοράς).

Κύριοι, είναι ανάγκη να δούμε τα πράγματα και τις σύγχρονες εξελίξεις με ώριμο κριτικό πνεύμα, πέρα από τις αγκυλώσεις και τις ανορθογραφίες του παρελθόντος. Είναι κρίμα, ακόμα και σήμερα που ως κράτος και λαός βιώνουμε πρωτόγνωρη οικονομική κρίση, να επιμένουμε σε πρακτικές που έχουν δείξει πως δεν βοηθάνε στην πρόοδο της αγοράς και στην ανάπτυξη της χώρας. Δεν χρειάζεται να επιμένουμε σε "τέλειους" νόμους  που όμως αφήνουν κενά (γιατί έτσι θέλουν κάποιοι) ή περιθώρια στους επιτήδειους για καταστρατήγησή τους.

Δεν είναι φρόνιμο να τα περιμένουμε όλα από το αδύναμο Κράτος ή να τα φορτώνουμε όλα στην αρρωστημένη, ταλαιπωρημένη, κακομεταχειρισμένη αλλά και υπέρ-καλομεταχειρισμένη ευάλωτη Δημόσια Διοίκηση.

Είναι καιρός να δούμε την πραγματικότητα και ως σύγχρονος έξυπνος λαός που είμαστε, έξυπνα να πράξουμε. "Οι καιροί ου μενετοί"! 

Με εκτίμηση,

Γιώργος Κουτίνας
Εμπειρογνώμων Ασφαλίσεων