Η μείζονα καταθλιπτική διαταραχή είναι πολύ διαδεδομένη, με 1 στα 5 άτομα να βιώνει ένα επεισόδιο σε κάποιο σημείο της ζωής του, και είναι σχεδόν διπλάσια από το συνηθισμένο στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες. Τα αντικαταθλιπτικά χορηγούνται συνήθως ως θεραπεία πρώτης γραμμής, συμπεριλαμβανομένης της εγκυμοσύνης, είτε για να αποφευχθεί η υποτροπή της κατάθλιψης είτε ως οξεία θεραπεία σε ασθενείς με πρόσφατη κατάθλιψη. Η αντικαταθλιπτική χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ευρέως διαδεδομένη και δεδομένου ότι τα αντικαταθλιπτικά διασχίζουν τον πλακούντα και το αιματοεγκεφαλικό φράγμα, υπάρχει ανησυχία για πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ενδομήτριας αντικαταθλιπτικής έκθεσης στο αγέννητο παιδί. 

Χρησιμοποιώντας τα Εθνικά Μητρώα της Δανίας, οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής Icahn στο Όρος Σινά παρακολούθησαν περισσότερα από 42.000 μωρά που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια του 1998-2011 για έως και 18 χρόνια και διερεύνησαν εάν η έκθεση σε αντικαταθλιπτικά στη μήτρα αύξησε τον κίνδυνο εμφάνισης συναισθηματικής διαταραχής, όπως κατάθλιψη και άγχος στο παιδί. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Νευροψυχοφαρμακολογία», οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα παιδιά των οποίων οι μητέρες συνέχισαν τα αντικαταθλιπτικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είχαν υψηλότερο κίνδυνο συναισθηματικών διαταραχών από τα παιδιά των οποίων οι μητέρες σταμάτησαν να παίρνουν αντικαταθλιπτικά πριν από την εγκυμοσύνη. 

Ωστόσο, για να καταλάβουν εάν η υποκείμενη διαταραχή για την οποία χορηγήθηκε το αντικαταθλιπτικό ή το ίδιο το φάρμακο συνδέεται με τον κίνδυνο του παιδιού να αναπτύξει συναισθηματική διαταραχή, μελέτησαν επίσης την επίδραση της πατρικής αντικαταθλιπτικής χρήσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και διαπίστωσαν ότι τα παιδιά των πατέρων που πήραν αντικαταθλιπτικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είχαν υψηλότερο κίνδυνο για συναισθηματικές διαταραχές. Έτσι, η ερευνητική ομάδα εικάζει ότι, αντί να είναι ενδομήτρια επίδραση, ο παρατηρούμενος σύνδεσμος οφείλεται πιθανότατα στη γονική ψυχική ασθένεια, στην οποία βασίζεται η αντικαταθλιπτική χρήση. 

«Περίπου οι μισές γυναίκες που χρησιμοποιούν αντικαταθλιπτικά πριν από την εγκυμοσύνη αποφασίζουν να διακόψουν τη χρήση τους πριν ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης λόγω ανησυχιών σχετικά με τις αρνητικές συνέπειες για το παιδί τους. Η μελέτη μας δεν παρέχει στοιχεία για αιτιώδη σχέση μεταξύ της έκθεσης ενδομήτρια σε αντικαταθλιπτικά και συναισθηματικών διαταραχών στο παιδί. Έτσι, ενώ άλλες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ενδομήτριας έκθεσης σε αντικαταθλιπτικά εξακολουθούν να διερευνώνται, η εργασία μας υποστηρίζει τη συνέχιση του αντικαταθλιπτικού για γυναίκες με σοβαρά συμπτώματα ή υψηλό κίνδυνο υποτροπής, επειδή η ψυχιατρική ασθένεια που δεν έχει υποστεί θεραπεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στην υγεία και την ανάπτυξη του παιδιού. Οι γυναίκες και οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να σταθμίσουν προσεκτικά όλες τις επιλογές θεραπείας και να αποφασίσουν από κοινού για την καλύτερη πορεία δράσης», επισημαίνει η Anna-Sophie Romel, PhD, εκπαιδεύτρια στο Τμήμα Ψυχιατρικής Icahn Mount Sinai και πρώτη συγγραφέας της μελέτης. 

Πηγές:
The Mount Sinai Hospital / Mount Sinai School of Medicine
https://www.news-medical.net/news/20210412/Antidepressant-exposure-in-the-womb-may-increase-offsprings-risk-of-affective-disorders.aspx

Από το περιοδικό Ασφαλιστικό ΝΑΙ, τεύχος 189, Μάρτιος - Απρίλιος 2021 (διαβάστε εδώ)