Δύο χρόνια συμπληρώνουμε και η χώρα μας καθημερινά συνεχίζει να μετράει τις πληγές που αφήνει η πανδημία λόγω covid-19. Σύσσωμος ο πολιτικός και ιατρικός κόσμος σωστά πράτοντας , επικεντρώνεται στην τεράστια σημασία του εμβολιασμού. Κάποιες φορές χρησιμοποιώντας εύστοχες διαφημιστικές καμπάνιες και κάποιες φορές με ‘’άστοχα΄΄ κίνητρα κυρίως απευθυνόμενος στους νέους.

Μια άλλη πανδημία όμως εξακολουθεί και αυτή να αφήνει τεράστιες πληγές παγκοσμίως , καθώς τον τελευταίο χρόνο 1,3 εκ. άνθρωποι έχσσαν τη ζωή τους σε τροχαία ατυχήματα. Τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν τη Νο 1 αιτία θανάτου παγκοσμίως σε ηλικίες μεταξύ 5-29 ετών, ενώ περίπου 50.000.000 άνθρωποι τραυματίζονται με αρκετά εκατομύρια εξ αυτών πολύ σοβαρά.

Αποτελεί ενθαρρυντικό στοιχείο για την Ελλάδα το γεγονός ότι η οδική ασφάλεια σημείωσε εντυπωσιακή βελτίωση σε σχέση με το 2010 ( -45% το ποσοστό των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων) , όμως ο αριθμός θανάτων στη χώρα μας (68 ανά 1εκ. κατοίκων) εξακολουθεί να είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαικής Ένωσης (42 ανά 1 εκ. κατοίκους). Συγκεκριμένα η Ελλάδα κατέχει δυστυχώς τη τρίτη θέση στους δείκτες θνησιμότητας μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.

Επομένως , ναι μεν είναι σημαντικό το κίνητρο των 150€ για να εμβολιαστεί ο νέος , εξίσου δε σημαντικό θα είναι να δωθεί και για αγορά προστατευτικού κράνους. Επίσης , σαφώς και θα πρέπει να εφαρμόζεται ο νόμος για όποιον δεν τηρεί τα μέτρα προστασίας κατά του covid -19 , παράλληλα όμως θα πρέπει επιτέλους να εφαρμοστεί και ο νόμος στις περιπτώσεις παραβίασης ερυθρού σηματοδότη , οδήγηγησης υπό την επήρεια αλκοόλ και στις περιπτώσεις εγκατάλειψης θύματος τροχαίου ατυχήματος.

Γιώργος Καπράλος - Δικηγόρος