Ηλίας Προβόπουλος, 22/1/2021 - 15:05 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το χωράφι κοιμάται κάτω από το χιόνι Ηλίας Προβόπουλος, 22/1/2021 facebook twitter linkedin Είχα την τύχη να γεννηθώ σε χωριό και να μεγαλώσω παρατηρώντας επιτόπου και σε πραγματικό χρόνο μεταξύ άλλων και την εναλλαγή των τεσσάρων εποχών. Έτσι εξοικειώθηκα και με τον καιρό που επικρατούσε σε κάθε μια, σε συνδυασμό πάντα με τις ανάγκες των ανθρώπων μιας μικρής κοινωνίας που διατηρούσε ακόμη τον αιώνιο αγροτικό χαρακτήρα της και δεν είχε ξεμακρύνει από τη φύση πράγμα που ακόμα με εντυπωσιάζει και με προβληματίζει για το πόσο σύντομα έγινε... ανάμνηση - μέσα σε λίγες δεκαετίες. Πέρασαν τα χρόνια, έζησα σε πόλεις όπου αλλιώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τα καιρικά φαινόμενα αλλά εκείνες οι πρώτες εντυπώσεις δεν έπαψαν να με επηρεάζουν κι έτσι πολλές φορές η στάση μου δεν ήταν αυτή που υιοθετούσε ο πολύς κόσμος και όταν προέβαλα γι’ αυτό την εμπειρία μου, πολλές φορές δεν κατάφερνα να είμαι κατανοητός. Στην περίπτωση, δεν είχα καν με το μέρος μου ούτε και εκείνους που είχαν τα ίδια βιώματα καθώς οι περισσότεροι τα είχαν βγάλει από τη μνήμη τους γιατί η ζωή που ακολουθούσαν πια δεν επέτρεπε πισωγυρίσματα και οι ίδιοι απέφευγαν τις παγίδες έκρυβε η νοσταλγία. Έτσι όταν μίλαγα για την ευλογία του παγωμένου χιονιού πάνω στα χωράφια και τα δέντρα, έβλεπα μια δυσπιστία στα πρόσωπά τους και φυσικά, όσα στοιχεία και αν επιστράτευα δεν κατάφερνα να τους πείσω ότι είναι έτσι. Αν έλεγα όμως για την ποιότητα του παγωμένου χιονιού σε κάποιο χιονοδρομικό κέντρο, τότε μεγάλωνε ο κύκλος των συζητητών καθώς όλοι είχαν μάθει να επιθυμούν μια εκδρομή στα χιόνια και να φορέσουν χιονοπέδιλα ανεξάρτητα αν ήταν ικανοί να τρέξουν στα χιονισμένα βουνά που άρχισαν τότε να γίνονται της μόδας και σιγά - σιγά ξεχάστηκαν πολλά από τα στοιχεία που τα κρατούσαν ψηλά. Ήταν πεταμένα λόγια λοιπόν να εξηγώ πόσο πολύτιμο είναι το χιόνι σε ένα χωράφι και πόσο καλό κάνει σε αυτό αν παγώσει και παραμείνει πολλές μέρες έτσι πάνω του σε έναν κόσμο που το έβλεπε είτε με τρόμο για τις συνέπειες που μπορεί να έχει ή σε έναν άλλο που το έβλεπε σαν διασκέδαση που έπρεπε να πληρώσει μάλιστα και αδρά να την απολαύσει. Πολύ σύντομα κατάλαβα πως νιώθει ένα χωράφι κάτω από το χιόνι ή όταν ποτίζεται από τη βροχή, όλο και λιγότερους ενδιάφερε και σιγά – σιγά έπαψα να μιλάω. Με τον καιρό κατάλαβα πως η έννοια χωράφι και ότι συμβαίνει σε αυτό όλες τις εποχές του χρόνου κοντεύει να σβήσει από την σκέψη των περισσότερων και το ενδιαφέρον τους επικεντρώνονταν πλέον στο αποτέλεσμα που έβλεπαν στον πάγκο κάποιου μανάβικου. Δεν έπαψα όμως να απολαμβάνω, όταν μου δίνεται η ευκαιρία αυτή την αίσθηση όταν είμαι στο ύπαιθρο και η χιονόπτωση καλύπτει ικανοποιητικά το έδαφος και τα δέντρα. Τότε μου αρέσει να περπατάω στο ύπαιθρο και στα χωράφια που είναι σκεπασμένα με ένα παχύ στρώμα χιονιού που καλύπτει όλο το ανάγλυφό τους και κρύβει ένα σωρό εκπλήξεις για αυτόν που δεν το γνωρίζει. Όπως τα αυλάκια ή και τις πηγές ενδεχομένως όταν το ύψος του χιονιού είναι υψηλό και είναι και παγωμένο. Το νερό κυλάει από κάτω χωρίς να χάνει το δρόμο και δημιουργεί μικρά σπήλαια που προκαλούν έκπληξη όταν βουλιάζει το πόδι και πολλές φορές ολόκληρο το σώμα βρίσκεται ολόκληρο μέσα σε μια παγωμένη γούρνα. Το χιόνι κρύβει για όσες μέρες είναι απλωμένο πάνω στο χωράφι όλα τα στοιχεία του και μόνο όποιος το γνωρίζει μπορεί να καταλάβει που είναι τα νερά του, που τα αχνά μονοπάτια που έχουν δημιουργηθεί από τα βήματα του καλλιεργητή. Μόνο αυτός πάλι ξέρει τι είδους καλλιέργεια είχε την χρονιά που πέρασε, που είναι οι φωλιές των ποντικών, που οι τρύπα της δεντρογαλιάς και σε ποιο λιθοσωρό κρύβονται οι σαύρες. Όλα κρύβονται κάτω από το χιόνι που λειτουργεί σαν μόνωση με τον αέρα και ότι συμβαίνει πάνω απ’ αυτό. Ο ίδιος πάλι μπορεί από τα χνάρια του να καταλάβει πιο ζωντανό το περπάτησε τη νύχτα ψάχνοντας τροφή κινούμενο από ένστικτο ή από την απελπισία που φέρνει η πείνα. Ο καλλιεργητής είναι κι αυτός που μπορεί να υπολογίσει πότε θα έρθει η ώρα να φύγουν τα χιόνια και να αποκατασταθεί εν μέρει η λειτουργία του ως βοσκή κυρίως για κάνα δυο μήνες ακόμη μέχρι να περάσει ο χειμώνας, να στεγνώσει και να μπορεί να οργωθεί και να φυτευτεί. Όσο δε γι’ αυτά που είναι σπαρμένα, αυτός μπορεί να καταλάβει αν είναι με σιτηρά ή όσπρια ή αυτά προορίζονται για βοσκή των ζώων ή τελούν σε αγρανάπαυση. Όλα αυτά είναι λεπτομέρειες ενός κόσμου που σιγά – σιγά λίγοι πια τον καταλαβαίνουμε καθώς η απομάκρυνση και η αδιαφορία που την ακολουθεί από την ύπαιθρο στερεί αυτές τις γνώσεις από τους νεώτερους και οι παλιότεροι που τον έζησαν και μπορούν να τον περιγράψουν λιγοστεύουν συνεχώς. Είναι δε γνώσεις που δεν μπορούν να μεταφερθούν με εγχειρίδια γιατί η πείρα είναι αυτή που μπορεί να τις μεταδώσει σε όποιον ενδιαφέρεται ή τον υποχρεώνει η ανάγκη και από τη στιγμή που αυτή δεν εμφανίζεται καταπρόσωπα, όσο καλή θέληση κι αν έχει ο δάσκαλος, απογοητεύεται. Η μετάδοση αυτών των πληροφοριών γίνονταν από την Κοινότητα και αφότου αυτή έπαψε να υπάρχει και υποκαταστάθηκε από τους ειδικούς οι οποίοι ασφαλώς και την μεταδίδουν αλλά τις περισσότερες φορές είναι απλά γνώση που δυστυχώς υπολείπεται της εμπειρίας των πολλών και έτσι δεν καρπίζει. NEWSLETTER Λάβετε τα καλύτερα του Nextdeal στα εισερχόμενά σας, κάθε μέρα. Έτσι σιγά - σιγά ξεχνιέται και δεν ενδιαφέρει κανέναν τι είναι και πως λειτουργεί ότι είναι κάτω από χιόνι στα χωράφια, στο δάσος ακόμα και στον δρόμο. Όπως πια μένουμε στην επιφάνεια των περισσότερων πραγμάτων και των καταστάσεων που ζούμε, έτσι γίνεται και με το χιόνι και δεν μας ενδιαφέρει πως αυτό το μοναδικό εργαλείο της φύσης που απολυμαίνει και λιπαίνει ισομερώς όλη την πλάση όταν πέφτει, γεμίζει και ανανεώνει το νερό στις υπόγειες δεξαμενές και αναζωογονεί τις πηγές, τα ρέματα και τα ποτάμια. Βλέποντάς το μόνο ως αισθητική συγκίνηση και στοιχείο απόλαυσης χάνουμε την βαθύτερη ουσία του και ξεχνάμε τον ρόλο που παίζει στο κλίμα και στη ζωή μας. Γι’ αυτό προσέχουμε όταν περπατάμε στα χιονισμένα χωράφια μην τα ξυπνήσουμε, τα αφήνουμε να απολαμβάνουν την σιωπή που προσφέρει το χιόνι και την αγαλλίαση που νιώθουν καθώς ανοίγουν όλους τους πόρους τους και βυζαίνουν το πολύτιμο χιόνι. Αφήνουμε τον καιρό να τα ξεσκεπάσει και να χορτασμένα από νερό από αναλάβουν το ρόλο τους όταν αρχίζει να ζεσταίνει ο καιρός και αρχίσει ο νέος κύκλος της δημιουργίας. Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία. *Αραρίσκω = Συνάπτω, συνδέω, προσαρμόζω Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 28/11/2020 - 11:33 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Η πιο λαμπρή ανατολή στο Αιγαίο
Ηλίας Προβόπουλος, 27/11/2020 - 15:00 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Τσουκνίδες ανάλατες δεν τρώγονται...
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ωραίες γεύσεις μέσα στην καραντίνα Ήταν πάντα εκεί, οι μηλιές του χωριού μου· άλλες φυτεμένες από έναν έμπειρο άνθρωπο που τις φρόντιζε μέχρι που έπαψαν... Ηλίας Προβόπουλος, 25/11/2020 - 10:50
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Της Παναγίας της Πολυσπορότισσας Θύμα των περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι και η προσέλευση στις εκκλησίες για τις καθιερωμένες λειτουργίες και... Ηλίας Προβόπουλος, 21/11/2020 - 20:34
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Η Αμοργός γιορτάζει στην καρδιά μας Εκτός από τις σπάνιες ομορφιές της η Αμοργός έχει να επιδείξει στον επισκέπτη της και μια ιδιαίτερη διάθεση ως προς... Ηλίας Προβόπουλος, 20/11/2020 - 11:00
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Όταν τα κουνάβια δεν ζούσαν σε φάρμα! Έτυχε τα περασμένα χρόνια που ανθούσαν τα ειδικά περιοδικά και ιδιαίτερα εκείνα που φιλοξενούσαν θέματα από την ελληνική ύπαιθρο, τουριστικά... Ηλίας Προβόπουλος, 19/11/2020 - 09:35
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Πολύχρωμος και σκεπτικός Νοέμβριος Είναι ο μήνας Νοέμβριος που περνάμε και ήδη περάσαμε το μισό του, το τέλος μιας εποχής της φύσης η οποία... Ηλίας Προβόπουλος, 18/11/2020 - 09:57
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το παράδειγμα της κυρά Τασιάς Ένα από τα ζητήματα που προβάλλει η νέα καραντίνα που μας επιβλήθηκε λόγω της πανδημίας, είναι η προμήθεια αγαθών πρώτης... Ηλίας Προβόπουλος, 15/11/2020 - 10:20