O κυπριακός ελληνισμός τίμησε χθες την Εθνική Επέτειο της 1ης Απριλίου του 1955, τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ.

Σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, μετά τη δοξολογία στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Ιωάννη, στη Λευκωσία, με την ευκαιρία της εθνικής επετείου και κληθείς να αναφερθεί στο μήνυμα της ημέρας, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης είπε ότι «είναι ημέρα σεβασμού προς όσους έδωσαν τη ζωή τους, προς όσους αγωνίστηκαν, προς όσους θυσίασαν επίγεια αγαθά, προς το σύνολο του Κυπριακού Ελληνισμού που έδωσε εκείνη τη μάχη ενωμένος για να αποκτήσουμε την ανεξαρτησία και την ελευθερία μας.Αυτό που σήμερα επιβάλλεται είναι ένας αναστοχασμός της πορείας που έκτοτε ακολουθήσαμε για να φτάσουμε σήμερα σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα με ανοικτές πληγές και με την προσοχή μας στραμμένη στο πώς επιτέλους ανταποκρινόμαστε με έργα στη θυσία των όσων μας χάρισαν την ελευθερία μας».

Από την πλευρά του ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Πρόδρομος Προδρόμου στη δήλωσή του τόνισε ότι «σήμερα γιορτάζουμε, είναι η μέρα της κυπριακής ελευθερίας. Τιμούμε τον υπέρλαμπρο αγώνα της ΕΟΚΑ ο οποίος πέτυχε, έφερε στην Κύπρο το τέλος της αποικιοκρατίας και χάρισε την ελευθερία. Άλλο τι έγινε μετά. Αποδείχθηκε ότι ο λαός αυτός αξίζει την ελευθερία του. Βεβαίως, στις μέρες μας έχουμε ξανά να παλέψουμε για την ελευθερία του αυτού του τόπου. Με διαφορετικά μέσα, με πολιτικά μέσα, όμως, τον ίδιο αγώνα έχουμε να δώσουμε για τα ίδια ιδανικά, για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το αυτεξούσιο της Κύπρου, την ανεξαρτησία. Περιμένουμε ότι μέσα από διαπραγματεύσεις, αξιοποιώντας τα διεθνή ερείσματα, τη θέση που κερδίσαμε στην ΕΕ, αλλά και όποια υποστήριξη μπορούμε να βρούμε με τις πολιτικές που αναπτύσσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση μας, να καταφέρουμε να αποτινάξουμε τον τουρκικό ζυγό, να τελειώσει η κατοχή της Κύπρου και επανενωμένη η πατρίδα μας να μπορεί να προσφέρει σε όλους τους Κύπριους τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελεύθερη ζωή που το ’55-’59 δείξαμε ότι αξίζουμε».

Ο Απελευθερωτικός Αγώνας της Κύπρου

Την 1η Απριλίου 1955 οι Ελληνοκύπριοι ξεσηκώθηκαν για να αποτινάξουν τον βρετανικό ζυγό, με στόχο την «Ένωσιν» με τη μητέρα-πατρίδα Ελλάδα. Ο αγώνας τους έληξε με τις «Συμφωνίες Λονδίνου - Ζυρίχης» (19 Φεβρουαρίου 1959), με τις οποίες η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος.

Το αίτημα των Ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη της βρετανικής κατοχής στη Μεγαλόνησο και την ένωση με την Ελλάδα ήρθε δυναμικά στο προσκήνιο το 1950, με το δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου (το διοργάνωσε η Εκκλησία της Κύπρου και το 95,7% των ψηφισάντων τάχθηκε υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα) και την εκλογή του Μακαρίου Γ' ως Αρχιεπισκόπου Κύπρου στις 20 Οκτωβρίου. Ήταν η εποχή που η αποικιοκρατία έπνεε τα λοίσθια και η μία μετά την άλλη οι κατακτημένες χώρες επιζητούσαν δυναμικά την ανεξαρτησία τους.

Οι κυβερνήσεις των Αθηνών, με την προτροπή της ελληνοκυπριακής ηγεσίας και υπό την πίεση των οργανώσεων του Κυπριακού Αγώνα στην Αθήνα, κατέβαλλαν προσπάθειες για τη διεθνοποίηση του θέματος, με διαδοχικές προσφυγές στον ΟΗΕ. Στις 10 Νοεμβρίου 1954 ο απόστρατος συνταγματάρχης Γεώργιος «Διγενής» Γρίβας (1897-1974) φθάνει στο νησί και συγκροτεί την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ), η οποία την 1η Απριλίου 1955 αναλαμβάνει δράση κατά των Βρετανών αποικιοκρατών, σηματοδοτώντας την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κυπρίων. Ο γεννημένος στην Κύπρο Γρίβας είχε διατελέσει αξιωματικός του ελληνικού στρατού και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής είχε ιδρύσει την αντικομουνιστική οργάνωση «Χ», ενώ είχε λάβει ενεργό μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο. Πολιτικός αρχηγός της ΕΟΚΑ ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος (1913-1977), μετέπειτα πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η έναρξη του αγώνα, όπως προαναφέρθηκε, ξεκίνησε τις βραδινές ώρες της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955, με επιθέσεις σε κυβερνητικά κτίρια, αστυνομικούς σταθμούς, τον ραδιοσταθμό και σε βρετανικό στρατόπεδο της Αμμοχώστου. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, στο στόχαστρο της ΕΟΚΑ βρέθηκαν εκτός από τους Άγγλους δυνάστες, οι Ελληνοκύπριοι συνεργάτες τους, οι Τουρκοκύπριοι της οργάνωσης «Ταξίμ» που επιζητούσαν «ένωση» της Κύπρου με την Τουρκία, αλλά και μέλη του ΑΚΕΛ, που οι «εθνικόφρονες» της ΕΟΚΑ τούς κατηγορούσαν ως συνεργάτες των Άγγλων. Η διαμάχη «δεξιών» και «αριστερών» στην Κύπρο για τον ρόλο του ΑΚΕΛ στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα καλά κρατεί μέχρι σήμερα.

Παρά το αίμα που χύθηκε και τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους (Καραολής, Δημητρίου, Παλληκαρίδης, Αυξεντίου κ.ά.), ο στόχος της «Ένωσης» δεν επιτεύχθηκε. Με τις συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης (19 Φεβρουαρίου 1959, η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο κράτος την 1η Οκτωβρίου 1960. (Πηγή: sansimera.gr)

Φωτοφραφία: Ο Γεώργιος Γρίβας με αγωνιστές της ΕΟΚΑ